иу

I

1) მათ. ერთი (1); иу аз ერთი წელი

2) ერთიანი, მთლიანი

иу кӕнын გაერთიანება

3) ნაცვალ. განუს. ვიღაცა

иу лӕг дӕ агуырдта ერთი (ვიღაც) კაცი გეძებდა.

◊ иу уӕрдоныл бадын ერთ ურემში სხდომა (თანამოაზრეობა)

◊ иу хъӕлӕсӕй зарын ერთ ხმაზე მღერა (შეხმატკბილებულად ცხოვრება)

II

ნაწ. ხოლმე; განმეორებითობის მაჩვენებელი

бауад-иу сӕм შეივლიდა ხოლმე